Ranthambhore

Dag vier alweer. Vandaag gaan we naar Ranthambhore
Het is ongeveer 150 km, maar volgens Sanju is het een "single road" dus zijn we wel even onderweg. Maar goed, onderweg is er ook veel te zien. Wel jammer dat het niet lukt om van deze straattaferelen foto’s te maken ( al rijdend) Maar goed in ons geheugen opslaan dus.
Vanmorgenvroeg ben ik nog even naar het dakterras geweest. Ik kon het niet laten om een fotootje te scoren van de zon. Opkomst deze keer. Prachtig zo over het water. Kan ik heel blij van worden😊
Ook nog bij de hotellobby gevraagd naar onze theekopjes. Voor Indiërs wegwerpspul, en dus door de " housekeeping" weggegooid😞, maar voor ons een souvenir.

We begrepen dat Sanju nog wat  voor ons zal regelen..... We wachten maar af.
Tijdens een ☕ onderweg iets gegeten... Zó "spicey", dat de tranen ons in de ogen spatten.
Heel wat anders dan de, door Sanju gekochte, guaves. Soort appeltje/peertje met een lekker smaakje.

Rond half 2 arriveren we bij ons hotel of liever gezegd ons resort. Een klein complex met huisjes waarvan er eentje 2 dagen van ons zal zijn. We genieten nog even buiten van een kleine lunch om vervolgens “weer” met een gids naar een fort te gaan. Ook Sanju is van de partij. Geen Rik Felderhof deze keer maar eerder een geschiedenis leraar die lang van stof is. Gelukkig neemt hij de tijd zodat we relaxed kunnen genieten van het zonnetje en van alles wat om ons heen gebeurd. Regelmatig worden we met verwondering aangekeken met vervolgens het verzoek of we met hun op de foto willen😳 We begrijpen nu een beetje hoe het voelt als BN-er. Of eigenlijk OW-er, Onbekende Westerling. Het is hier erg druk met toeristen, Indiase wel te verstaan. Het is weekend en veel mensen zijn vrij. Tevens is in het fort een belangrijke Hindu tempel waar de God Ganesha wordt aanbeden. Vele offers in de vorm van bloemen en eten worden gebracht in de hoop op voorspoed in voornamelijk de liefde. Eenmaal buiten de tempel worden we door Sanju getrakteerd op thee en iets wat lijkt op een bitterbal maar wat uiteindelijk meer weg heeft van de taartbodem uit het pakket van de taartmix voor mon chou. Suze geniet enorm van deze zeer zoete handgedraaide balletjes. Het is wel duidelijk dat Suze de zoetekauw is van ons beiden. We verlaten het fort en nemen afscheid van onze gids. We rijden naar ons huisje en we bedanken Sanju voor zijn diensten. We zien hem overmorgen pas weer verschijnen. Morgen heeft hij vrij en is eindelijk even van ons verlost. We maken ons klaar voor het avondeten en misschien voor een spelletje regenwormen met onze Deense “vrienden“. Je maakt in India al gauw vrienden als westerde toeristen onder elkaar🤔