Jaiselmer - Delhi

Nog even over gisteren. De guide heeft zo hier en daar z'n adresjes, en zo komen we weer in een stoffenzaak. We worden in een stoel geplant en krijgen een bakje thee. Vervolgens krijgen we een demonstratie van al het moois. Van dekbedovertrekken tot wandkleden en vooral heel veel sjaals. De meest fantastische kleuren schreeuwen om aandacht en die jongens hebben straks weer uren werk om alles netjes opgevouwen in het zakje te krijgen😕 Maar dat lijkt een zorg voor later. Ook hier lijken de woorden van de guide te gelden....." No hurry's - no worry's"
Uiteindelijk kan Jannie een keuze maken voor een mooie sjaal. Ook kijken we bij de twee vrouwen die op de grond zitten te naaien. Zij maken prachtige kleden van oude kleding. Deze "restjes" stof zijn zó mooi en zó gedetailleerd versierd. Hier grabbelen we nog een mooi stukje uit. We kunnen er thuis iets van gaan maken. Hebben nog geen idee wat🤔, maar ook hiervoor geldt..... No hurry's........😉

Vandaag een lekker vers ontbijt op het dakterras. Deze keer kunnen kiezen wat we willen en wordt het voor ons klaar gemaakt. Meestal is het ontbijt in buffetvorm en kunnen we nemen wat we willen. We nemen de tijd en genieten van ons stekkie. We willen vandaag Jaiselmer op ons zelf verder ontdekken en besluiten wandelend richting het fort te gaan.  Na vele kraampjes en winkeltjes bij langs te zijn gegaan kopen we op de lokale markt wat fruit en snacks voor onderweg.

De samosa-bakker lijkt wat uitverkocht, dus daar moeten we later nog even langs. Vandaag geen goden, tempels, rijke historie en jaartallen, maar het hedendaagse leven met getallen. Want in de zoektocht naar souveniertjes moet er op de financiën gelet worden. Jannie kan hier haar afding-talent vaak gebruiken. Voor Suze blijft het een “ o-nee-hier-hoor-ik-niet-bij” dingetje🥴 Uiteindelijk hebben de tassen vol en bedenken we hoe we alles “on the train” mee zullen krijgen 😳 We hebben alleen onze rugzakjes met benodigdheden voor een nacht bij ons. Helaas kunnen we nu niets meer in onze koffer kwijt. Want die is reeds onderweg naar Delhi. 

We gaan nog ff een real italian bakkie doen op een heerlijk stekkie met uitzicht over de stad en het fort. We halen nog even wat samosa en gaan met de tuc tuc naar ons hotel. We frissen ons nog even lekker op, want voorlopig geen lekker water en andere gemakken van een hotel. We verwachten een behoorlijke basic trip met de trein. We zullen het zien. Om vier uur worden we opgepikt om ons naar het station te brengen. Dus na 4 uur vanmiddag voorlopig geen WiFi, ff disconnected. We denken niet dat we de NS faciliteiten de trein zullen aantreffen. Onze powerbankjes hebben we rijkelijk voorzien van “prik“ dus zullen we het wel “overleven”.

Stipt om vier uur worden we opgehaald. We verlaten dit fijne hotel met goede herrinneringen. Klein, gemoedelijk, uiterst vriendelijk, mooie inrichting, mooie schone douche en heerlijke bedden. Bij het uitchecken krijgen we nog een mooi kussensloop mee van dezelfde soort stof die we eerder gekocht hebben. Zouden ze vermoedt hebben dat onze plannen om thuis zelf wat te maken waarschijnlijk op niets uitdraaien🤔
Het is maar een klein stukje naar het station en onze "guide-voor-heel-even" zorgt dat wij op de goede plek terechtkomen. We hebben eerst één slaaplek die we samen als zitplaats moeten gebruiken. Met de conducteur ( of hoe heet dat hier) is er afgesproken dat we later elk een slaapplek krijgen.
We zitten naast een vrolijke familie met kinderen. Ze zijn op vakantie en hun vele koffers kunnen maar kwalijk onder de bank gestouwd worden. De vrouwen zijn wel in voor een praatje en voor het uitwisselen van lekkernijen, en zo zijn de eerste uren best snel om.
De conducteur is ons niet vergeten en haalt ons op voor een ander plekje in de trein. Jannie en ik worden
" gescheiden van bed", dus nu wordt het echt tijd voor mijn boek. Onderweg heb ik de wc geroken en gezien😖🤧🤢, en besluit vanaf dan geen druppel meer te drinken. 
Het bed is gewoon een bank. In een papieren zak liggen redelijk schone lakens. Gordijntjes voor de privacy en uitzicht, nee, zicht op smerige kapotte ramen. Ik lig aan het gangpad naast de deur....lekker rustig😕
Dus hier moeten we slapen....
Eerst maar lezen, spelletje doen,  naar gesnurk van anderen luisteren, lezen, foto's bekijken en .......uitstellen. Het onvermijdelijke bezoekje aan de wc.... Het moet er toch van komen. 😫😷🤧🤧🤢...laat ik het zo maar houden.
Wonderwel lukt het om een paar uurtjes te slapen. Het is vrij rustig en de man die 's avonds om de twee tellen langskwam om etenswaar te verkopen ligt nu waarschijnlijk ook op een oor😴