Jodpur, the sun city

Vanmorgen werden we voor de wekker gewekt door onze mede hotelgasten. Blijkbaar heeft het feest van gister hun niet doen uitslapen. Ze zijn alweer druk in de weer om zich in mooie gekleurde gewaden te hijsen. We willen wel wat later weg om nog een glimp van de ceremonie mee te krijgen. We vertellen Sanju dat we nog even willen blijven. We laten onze koffers naar de auto brengen en Sanju blijft in de auto wachten. We denken dat Sanju inmiddels heel veel spelletjes Candy crush heeft gespeeld in al die tijd dat hij op ons wacht, wacht en wacht. Elke keer als wij gaan eten, een fort bezoeken of de markt op gaan, blijft hij achter. We proberen hem mee te krijgen maar dat lukt niet vaak. Af en toe wat extra roepies vallen in betere aarde. Inmiddels verzamelen zich familieleden van de bruidegom midden op straat en beginen onder luid getrommel uitbundig te dansen. De stoet beweegt zich langzaam richting het hotel. Door “Surrender”, gast van de bruid, worden we uitgenodigd om te gaan zitten in de tuin waar de ceremonie daarna gaat plaatsvinden. We voelen ons vereerd maar Jannie voelt zich een beetje opgelaten en we verkiezen een staand plekje. Nadat de rijkelijk versierde bruid naar buiten komt in een mooi gewaad en naast de bruidegom is gaan zittten kliekt onze huisfotograaf te laatste plaatjes om daarna afscheid te gaan nemen en richting Jodpur te vertrekken.

We rijden door een heuvelachtig gebied waar nog met ossen de watermolen wordt aangedreven. We zijn op het platteland waar de rust overheerst. Als tussenstop drinken we een bakje black tea op een terras met heerlijk uitzicht op de heuvels. Helaas bij het betalen van de 2 thee en een blikje cola blijkt dat het een kostbaar uitzicht is geweest. Wat heet kostbaar, blikje cola voor 150 i.p.v. 60 roepies. Oftewel 1.80  euro i.p.v. 72 eurocent. Dit zijn restaurant prijzen. 

Na een uurtje rijden zitten we in Ranakpur waar we een gigantische Jain tempel met 1444 pilaren gaan bezoeken. Deze keer zonder guide, deze mogen er niet in. In tegenstelling tot andere tempels is de toegang hier onder vele regels en toezicht. Er lopen hier dan ook alleen maar toeristen. De tempel is bijzonder groot en overladen met in marmer gehakte details. Een van de regels is om stil te zijn maar deze regel hadden zie niet hoeven maken. Je mond valt open van bewondering. Hier wordt je stil van. We laten de tempel achter ons en steken onderweg aan voor een lunch. Had voor ons niet gehoeven, maar Sanju heeft een knorrende maag. En er is ons natuurlijk veel aan gelegen aan een scherpe chauffeur. Suze durft het aan om weer wat te eten na enkel cola, thee en banaan.. Het leed lijkt te zijn geleden. We vervolgen onze weg richting Jodpur waar we 1 nachtje zullen blijven. We overnachten deze keer in een modern hotel, Zone bij the Park. Heerlijk die variatie van hotels. 

Voordat we inchecken spreken we met Sanju af om weer buiten het hotel te gaan eten. We vinden het fijn om weer es in een modern hotel te zitten. Hier is alles afgestemd op de hedendaagse Indiër. Blijkbaar ook geliefd, het is er druk. We gaan eten bij On the Rocks. Het is een super tent. Heerlijk eten, fijne ambiance in een rotsachtige tuin met sfeervolle verlichting. Geen tl-bakken deze keer. Het personeel loopt in mooie pakken en alles is goed geregeld. Gelukkig heeft Suze hier haar eetlust bijna geheel terug en heeft ze lekker kunnen genieten.  Terug in het hotel scoren we nog even een biertje in de bar en proberen onze laatste foto’s en belevenissen door te zetten. Morgen om 8.30 weer paraat dus niet te laat naar bed.