Chittogarh fort - Udaipour

30 januari 2019 - Udaipur, India

We nemen de dag weer goed mee. Om kwart over acht "fresh and shiny" aan het ontbijt en om 9 uur weer op pad. We hebben een lange reis voor de boeg. Onderweg zien we veel jongens op brommers die volhangen met melkbussen en koperen melkkannen. Ze zijn in de vroege ochtend naar de stad gereden om daar hun waar af te leveren. Nu rijden ze weer terug naar huis. Aan Sanju gevraagd om wat langzamer te rijden om een plaatje te kunnen schieten. Dat kunnen we niet bij elk tafereel doen, want dan kwamen we nooit ergens😏
Inmiddels is mijn ( Suze) hoofd aardig vol met met niet genomen foto's 📸

Tijdens ons (echt kopje met oor) bakje masala-thee zien én horen we hoe verschillende voertuigen langs rijden. De trekkers met karren hebben fraaie versierselen voorop. En om toch van een muziekje te kunnen genieten hebben ze deze knalluid aanstaan om boven het motorgeronk uit te komen. Zo kan niet alleen de bestuurder plus vele bijrijders, maar ook de omgeving meegenieten van "radio India"
Ook de vrachtwagens zijn rijkelijk versierd, beletterd en beplakt. Voorop lange zwarte kwasten om het kwaad te weren

Achterop staat "blow horn", wat inhalend verkeer aanmoedigd om al claxonerend te waarschuwen dat je er aan komt. Het toeteren wordt rijkelijk toegepast, of de weggebruiker nu wielen, poten of benen heeft 😉 

Onderweg zien we een grote kasteel muur verschijnen, op een hoge berg met een groot plateau, van wel 13 km lang. Hier binnen wacht onze gids om ons rond te gaan leiden. We krijgen allemaal jaartallen en namen op ons afgevuurd en het begint ons al snel te duizelen. Gelukkig ziet hij aan ons dat we wat meer rond willen lopen en willen genieten van wat we zien. Hij geeft ons de ruimte en we begrijpen dat hier vele vrouwen zich hebben geofferd door zich in het vuur te werpen wanneer de koning en zijn mannen werden verslagen. Dit zorgde voor veel ongenoegen en frustratie bij de veroveraar die de mooie vrouw van de koning graag als kers op de overwinning wilde. Het verhaal van Koningin Mierabij gaat dat zij hier niets van wilde weten en bad tot Krisna voor bijstand. De familie was niet gediend van deze niet traditie getrouwe actie en probeerde haar te vergiftigen en door een giftige slang te laten bijten. Echter haar gebeden werden gehoord en ze overleefde deze omdat de slang veranderde in een bloemenkrans. De tempel waar zij kwam ziet er zeer bijzonder uit en is heel anders dan een Hindu tempel of moskee. Het Fort was een mooie afwisseling in de lange rit van vandaag. We stappen weer in de auto om de laaste 120 km af te leggen. Hier zullen we ongeveer 2.5 uur over gaan doen. Gemiddeld rij je dus 50 km per uur in India tussen de grotere steden. De wegen zijn prima (voor Indiase begrippen) en Sanju is een betrouwbare chauffeur waardoor we relaxed achterin kunnen zitten. De autodeur is deze vakantie nog nooit zo vaak voor ons open en dicht gedaan !!!  Het zal wel weer ff wennen zijn als we thuis 😩

Aangekomen in ons hotel merken we dat onze Indiase vrienden van Sikhar weer een mooie plek hebben uitgezocht om te overnachten. Een Indiaas paleis achtig onderkomen met een royale tuin aan het meer. Vele marmeren trappetjes, nisjes, bankjes, doorkijkjes en een groot dakterras. We spreken met Sanju rond acht uur af om te gaan eten. Kunnen we nog even lekker genieten in de tuin aan het meer van samosa en een bakkie thee.

Sanju haalt ons om acht uur op en brengt ons naar een prachtige lokatie. Een mooie tuin en een prima plekje op de veranda om te eten. Alleen weer jammer dat wij bijna de enige gasten zijn. Ik wil graag een wijntje bestellen, maar... No no....it's dry-day..... Het is wat...???😳
Het schijnt weer een een of andere feestdag te zijn en dan wordt er geen alcohol geschonken😞.
Rare gasten, die Indiërs.
Maar goed, voor nog geen twee tientjes weer lekker gegeten.

Foto’s

3 Reacties

  1. Wilma Bruinsma:
    30 januari 2019
    Skitterend!!!
  2. André:
    30 januari 2019
    Mooi verhaal; veel gereisd en toch veel gezien; helaas voornamelijk vastgelegd op jullie eigen netvlies en niet op de gevoelige plaat. Maar toch zijn jullie nog steeds aan het genieten als ik het zo lees. Ook goed te lezen dat jullie Indiase vrienden van Sinkhar mooie plekken voor jullie hebben uitgezocht.
    Enneh, geniet ook nog maar even van de attendheid van Sanju ;-)
  3. Jeltsje Bangma:
    31 januari 2019
    Wat in prachtige foto's.