Van Agra naar Jaipur

Na een lange nacht lekker te zijn bijgekomen maken we ons op voor het ontbijt. Suze gaat voor jelabi’s, zoetig gefrituurde meel sliertjes en fruit. Ik ga voor een omelet met groente en fruit. Sanju staat alweer gedienstig op ons te wachten. Iets waar we wel aan kunnen wennen maar thuis waarschijnlijk miet hoeven te verwachten.

Onderweg zien we hoe echt van alles wordt vervoerd op wat ook maar rijden of lopen kan. Meestal veel te veel, gevaarlijk en vastgebonden. We hebben nergens een keurig net over de lading gezien.

Inmiddels is onze gids van gister weer bij ons in de auto gestap ( ben zijn naam alweer vergeten) om Fatehpur Sikri te laten zien. Een enorm groots en mooi paleis waar Suze leert om zich vriendelijk en kordaat tussen de vele mannen en kinderen die hun waren aanprijzen, een pad te banen. Zelfs heeft Suze hier na een “zware” onderhandeling haar eerste souvinier gekocht.

Wel zagen we dat de koning voor zijn vrouw een paleis liet bouwen. Voor het gemak vergeten we maar dat er altijd meerdere vrouwen in het spel waren.

De reis gaat verder naar Jaipur. Het zonnetje doet steeds meer zn best en het wordt steeds minder ‘foggy’

Onderweg heeft Sanju weer een plekje uitgezocht om te eten. Terwijl het buiten lekker warm is zitten we binnen in een koud, ongezellig en tl-verlichte zaaltje🤨 De wc is......😖. Gelukkig kunnen wij hangend plassen.
Wel weer netjes dat je een wc rol krijgt uitgereikt, en na de tijd een servetje on je handen te drogen😏
Gelukkig is het eten heel erg lekker en daar gaat het uiteindelijk om.

Tijdens de autorit weer zoveel te zien. Veel, heel veel, rommelige winkeltjes, chaotisch verkeer, loslopende honden en koeien op de weg. Ezels en kamelen voor karren. Brommers met meer passagiers dan wij kunnen bedenken. Overal tuctucs. Of tuktuks? En altijd getoeter. Maar niemand lijkt zich druk te maken van dit, in onze ogen, onoverzichtelijke geheel. 

Rond een uur of vier in Jaipur aangekomen. We werden weer opgewacht en kregen meteen uitleg over onze fietstoer van morgenvroeg. 6.30 uur worden we opgehaald😳
Sanju wil ons nog een "jewelery" laten zien van een friend. Daar aangekomen hele uitleg over hoe alles met de hand gemaakt wordt, en natuurlijk "best prices".
Maar helaas.... Ze hebben aan ons geen klandizie.
Toen nog even langs het water lopen, waar handelaren hun waar op kleedjes uitgestald hebben. Kijken, kijken en ( nog niet) kopen.
Om zeven uur met Sanju afgesproken om te gaan eten. Dat wil zeggen.... Jannie en ik eten en hij wacht geduldig in de auto. Voelt wel vreemd maar zo werkt het nu eenmaal.
Netjes restaurant deze keer. Zitten ook aardig wat mensen en we zitten buiten. Het eten is bijzinder goed. Onze smaakpapillen kunnen het Indiaas eten wel waarderen.
Er wordt zelfs gedanst en de dames weten ons ook op het dansvloertje te krijgen. Maar naast deze sierlijke ranke en kleurrijke dames 💃komen wij toch wat minder fraai voor de dag😬
Op de hotelkamer nog in bakje en dan maar niet te laat plat😴